Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
ψευδοκλασικισμός — ο, Ν επιφανειακή απομίμηση τών λογοτεχνικών και εικαστικών έργων τής κλασικής αρχαιότητας, χωρίς εμβάθυνση στο πνευματικό τους περιεχόμενο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο) * + κλασικισμός. Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Ἑστία] … Dictionary of Greek
ευδ(ο)- — ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο ουσιαστικό ψεύδος*. Τα σύνθετα στα οποία εμφανίζεται είναι προσδιοριστικού τύπου, δηλαδή το α συνθετικό προσδιορίζει το β συνθετικό (πρβλ. ψευδομάρτυρας, ψευδ ώνυμος) … Dictionary of Greek
